|
Als waarmerk tegen namaak van postzegels op gewoon papier worden sinds 1881 blauwe en rode vezels tijdens de papierfabricage aan het papier toegevoegd. In eerste instantie betreft het de zegels in boekdruk uitgevoerd, sinds 1907 ook die in plaatdruk ondanks het moeilijk te vervalsen procede! In 1914 wordt een zeemkleurige papiersoort ingevoerd [chamois] waarin we naast de blauwe en rode vezels ook nog zwarte [of zijn het donkerblauwe?] en oranjegele vinden. Deze extra kleuren zijn niet altijd of bij alle zegels aanwezig. Ook als later nog andere gekleurde papiersoorten gebruikt gaan worden [1941 Historische figuren, 1941 Luchtpost] gaat dit op. Voor de hoge waarden gebruikszegels [3, 5, en 10F] wordt gedurende enige tijd papier met rode en zwarte vezels gebruikt. Ook de luchtpost 1, 2 en 5F [1941] hebben dit papier. Incidenteel ook nog bij andere zegels. Courvoisier SA gebruikt bij de zegelproductie voor het buitenland papier met groene en bruine vezels. Papier met zulke vezels is af en toe ook voor Zwitserse zegels gebruikt. |
Gedurende de periode 1963-1974 [, 1977] heeft het papier dat van een fosforescerende laag is voorzien violette vezels. Sinds 1982 wordt bij de Luxemburgse zegels welke in Bern gedrukt worden ook papier met violette vezels gebruikt echter zonder de fosforlaag. Bij de oplage van 6VII1984 van de 2.50 [Turmhahn] van de frankeerserie Ornamenten is wel het voor die waarde gangbare papier met violette vezels gebruikt doch geen fosfor-laag aangebracht! Dit is het zogenoemde Luxemburger papier. Na een periode van niet-gebruik van gekleurde vezels bij de Zwitserse postzegels wordt vanaf 12 september 1997 papier met gele en blauwe onder de UV oplichtende vezels ingevoerd. |